1 tores impij verentur, quam styx horrenda extimescit,
2 quam Tartarus ipse furiarum omnium sedes teterrima
3 exhorrescit. Te summus Pontifex in oculis gerit; Prin
4 cipes sacri, ac profani venerantur; Ecclesia vt parens
5 amat, et fouet indulgentissime: nos tibi tantam gloriam,
6 tam celebre nomen, tam clarum apud omnes morta-
7 les autoritatem gratulamur, vt filij in quos nobilissimae
8 parentis gloria, & foelicitas etiam redundat. Deum pre-
9 camur effectorem omnium rerum, vt haec omnia lau-
10 dum ornamenta nouis in te semper incrementis au-
11 geat, & te in dies celebriorem clarioremque efficiat, do-
12 nec caelesti coniuncta Societati fastigium foelicitati im
13 ponas nullo vnquam aevo periturum.
14 Nunc ad te redeo, P. Reverendissime, a te enim prin-
15 cipium sumpsit, ac in te desinet haec mea oratiuncula.
16 Ecce tibi praesentes adsumus, quattuor filij, quos in Eu-
17 ropam miseras, vt sacrosanctos summi Pontificis pedes
18 deoscularemur: imperata fecimus animis, vt par erat,
19 libentissimis: nunc legatione obita reuertimur, ac tuo,
20 quod ardentissime desiderabamus, aspectu perfruimur.
21 Illud ego postremo a te, Pater admodum colende, non
22 sociorum modo, sed omnium Iaponiorum nomine pe-
23 to supplex, & obtestor; Quid vero peto? Quid obtes-
24 tor? Magnam rem quidem certe, sed amore dignam nos-
25 tro: teipsum a te petimus Pater, da te nobis, quando cae-
26 tera dedisti, sic tu beneficijs amplissimis in nos colla-/tis
impii verentur, quam styx horrenda intimescit, quam Tartarus ipse furiarum omnium sedes teterrima exhorrescit. Te summus Pontifex in oculis gerit; Principes sacri, ac profani venerantur; Ecclesia ut parens amat, et fovet indulgentissime: nos tibi tantam gloriam, tam celebre nomen, tam clarum apud omnes mortales autoritatem gratulamur, ut filii in quos nobilissimae parentis gloria, & foelicitas etiam redundat. Deum precamur effectorem omnium rerum, ut haec omnia laudum ornamenta novis in te semper incrementis augeat, & te in dies celebriorem clarioremque efficiat, donec caelesti coniuncta Societati fastigium foelicitati imponas nullo unquam aevo periturum.
Nunc ad te redeo, P. Reverendissime, a te enim principium sumpsit, ac in te desinet haec mea oratiuncula. Ecce tibi praesentes adsumus, quattuor filii, quos in Europam miseras, ut sacrosanctos summi Pontificis pedes deoscularemur: imperata fecimus animis, ut par erat, libentissimis: nunc legatione obita revertimur, ac tuo, quod ardentissime desiderabamus, aspectu perfruimur. Illud ego postremo a te, Pater admodum colende, non sociorum modo, sed omnium Japoniorum nomine peto supplex, & obtestor; Quid vero peto? Quid obtestor? Magnam rem quidem certe, sed amore dignam nostro: teipsum a te petimus Pater, da te nobis, quando caetera dedisti, sic tu beneficiis amplissimis in nos collatis
foelicitas = felicitas
teipsum = te ipsum
前へp13 次へp15
0 件のコメント:
コメントを投稿